Dwaalgast

Opnieuw zijn beeldend kunstenaar Annemarie Timmer en dichter Martin Tervoort de samenwerking aangegaan. Het thema voor hun presentatie in Pictura is ‘Dwaalgast’, een woord waarmee beiden zich in werk en in persoonlijk leven verwant voelen. Om te beginnen is ‘Dwaalgast’ de titel van de nieuwe dichtbundel van Tervoort. Het dwalen, niet thuis zijn en daarbij zeer thuis voelen is een belangrijk thema in zijn gedichten. Het slaat letterlijk op de tochten die hij als alpinist maakt in de bergen, of dichterbij huis het verkennen van gebieden en steden in eigen land. Dwaalgast is ook een metafoor voor een manier van leven, waarbij het onbekende trekt, doelen steeds opnieuw worden bepaald en al dwalend niet worden bereikt. Dwalen dus, en als gast op onbekend terrein zijn. Maar als partners zijn Annemarie Timmer en Martin Tervoort al jaren samen onderweg.

In de olieverf- en acrylschilderingen van Annemarie Timmer komt het dwalen het meest letterlijk naar voren in een serie landschappen, waarvoor de ondergelopen uiterwaarden van de IJssel een steeds terugkerende inspiratie vormen. Hoe kan het ook anders voor een IJsselkind, opgegroeid met de rivier. Maar dwalen kan ook in gebouwen, zoals in de Pieterskerk in Leiden waar ze ontdekte hoe de muren in de loop der eeuwen schilderachtig en haast landschappelijk zijn verweerd. Het zijn de grijstinten, de roestbruine vlekken en markante ronde stippen die ze fotografeerde en later verwerkte in haar schilderijen. Dwalen kernmerkt ook het proces van schilderen. Niet doelgericht verkennen, verdwalen op het vlak. Zoeken in herinneringen, de verbeelding toestaan, een weg inslaan en erop terugkomen. Dat is schilderen voor Annemarie Timmer en het proces in taal van Martin Tervoort is haast identiek.